20-02-2021 16:27
20-02-2021 19:12
60’lı yılllarda kurulduğu söylenen, o dönemlerde kaymak yemek için gelinen, herkesin huzur içinde yaşadığı, şehrin akciğeri olarak bilinen, yanlış İmar planlaması yüzünden beton binalarla çevrilen mahallenin geçmişi ve sarı gülün hikayesini Araştırmacı Yazar Halit Ziya Biçer, Mega Haber’e anlattı.
Gül kaymak tadında
“Güllerin tadı kaymağa benzediği için kaymak yemeğe gelirlermiş mahalleye.” diye konuşan Halit Ziya Biçer; şöyle devam etti:
“'Başkarakol' denilen Antep Lisesi’nin olduğu semtten aşağı inen 'Maanoğlu Köprüsü' dediğimiz, esasında 'Battal Bey Köprüsü' olan köprüden batıya doğru alabildiğince bağ, bahçe, ceviz ağaçları, iğde ağaçları ve sarı güldür ve sarı gül şimdiki bildiğiniz saksı sarı güllerinden değildir. Kendine özgü ve o semte adını vermiş bir güldür.
Şimdi evlerin bahçelerinin dış tarafına tel örgü çekiliyor. O zaman tel yoktu. Ahşap kazıklar çatarlar, araya da bu gülleri ekerlerdi.
Sarı gül sadece çit bilgisi değildi. Bana anlatılanlara göre; o devirde insanlarımız çok sakin, sükûnetli, huzurlu, zevk içinde bir hayat sürüyorlardı. Sabah ezanında uyanıp daha namazını kılmadan, hangi semtte oturuyorsa oradan gelip, Sarıgüllük’te bir sarı gülün altına oturan oluyormuş.
O sırada onun oraya oturduğunu gören, o semtteki bahçelerde inek ve davar besleyen insanlar da ona süt ikram ederlermiş para almadan. Birde kaymak getirirlermiş. Kaymağı genelde tek kişi yemez. Kaymak geleceği anlaşılınca civardan gelenler otururlar, çiğ sütün kaymağını yerlermiş.”
Mahallede Kaymak yemenin sırrı!...
Araştırmacı-Yazar Biçer;
“Kaymak yemeye neden oraya geliyorlar?” diye merak edip, ataları gibi sarı güllerin arasında dolaşarak, sabahladıklarını belirterek, sarı gülün özelliklerini anlatmaya şöyle devam etti;
“Meğer sarı gül kaymak kokusu veriyormuş. Sarı gülün yapraklarını yediğiniz zaman kaymak yemiş gibi oluyormuşsunuz. Sonra baktık ki annelerimiz sarı gülün yapraklarını dolmaya, pilava rayiha versin diye kullanıyorlar. Adamlar kaymak yedikten sonra bülbül namelerini dinlemek için oturuyorlar: ‘Mutlaka o semtte sarı güllere bülbül gelir, şakır da şakır. Biz onu dinlemeden orayı terk etmeyiz. Ondan sonra gider namazımızı kılarız, elimizi kolumuzu çemrer tezgâhımızın başına geçeriz. Kimimiz simit, kimimiz helva, kimimiz baklava yaparız.’ diyorlar.
ESAS KUŞBURNU, SARI GÜLÜN TOHUMUDUR
Sarı gülün bir faydası da şu: Başbakanımız Çiller Hanımefendi vaktiyle ‘kuşburnu’ diye bir çay içmişti. Biz o zaman kuşburnuyu moda etmiştik nezle ve grip için. Esas kuşburnu, bizim sarı gülün tohumudur. Biz ona ‘itburnu’ deriz Antep’te ve çok büyük C vitamini vardır. Atalarımız da sarı gülün yaprağını topladıktan sonra haspir gibi tohumunu beklerler, yağmur yağınca toplarlar, yumuşar. Marmelat yapıp çocuklarına yedirirlerdi.
AKCİĞERİMİZİN BİR SEMBOLÜ SARI GÜLDÜR
Esasen bu bitkilerin olduğu yere imar yasak; çünkü oralar yeşil alan. Antep’in akciğeriydi. Bizim akciğerimizin bir sembolü sarı güldür. Sarı gül olmayan yerde iyi hava yoktur.”
Mahalleye ismi verilen sarı güller, Gaziantep'e has bir çiçektir ve günümüzde sadece adını taşıdığı mahallede yetişmektedir.
Gül kaymak tadında
“Güllerin tadı kaymağa benzediği için kaymak yemeğe gelirlermiş mahalleye.” diye konuşan Halit Ziya Biçer; şöyle devam etti:
“'Başkarakol' denilen Antep Lisesi’nin olduğu semtten aşağı inen 'Maanoğlu Köprüsü' dediğimiz, esasında 'Battal Bey Köprüsü' olan köprüden batıya doğru alabildiğince bağ, bahçe, ceviz ağaçları, iğde ağaçları ve sarı güldür ve sarı gül şimdiki bildiğiniz saksı sarı güllerinden değildir. Kendine özgü ve o semte adını vermiş bir güldür.
Şimdi evlerin bahçelerinin dış tarafına tel örgü çekiliyor. O zaman tel yoktu. Ahşap kazıklar çatarlar, araya da bu gülleri ekerlerdi.
Sarı gül sadece çit bilgisi değildi. Bana anlatılanlara göre; o devirde insanlarımız çok sakin, sükûnetli, huzurlu, zevk içinde bir hayat sürüyorlardı. Sabah ezanında uyanıp daha namazını kılmadan, hangi semtte oturuyorsa oradan gelip, Sarıgüllük’te bir sarı gülün altına oturan oluyormuş.
O sırada onun oraya oturduğunu gören, o semtteki bahçelerde inek ve davar besleyen insanlar da ona süt ikram ederlermiş para almadan. Birde kaymak getirirlermiş. Kaymağı genelde tek kişi yemez. Kaymak geleceği anlaşılınca civardan gelenler otururlar, çiğ sütün kaymağını yerlermiş.”
Mahallede Kaymak yemenin sırrı!...
Araştırmacı-Yazar Biçer;
“Kaymak yemeye neden oraya geliyorlar?” diye merak edip, ataları gibi sarı güllerin arasında dolaşarak, sabahladıklarını belirterek, sarı gülün özelliklerini anlatmaya şöyle devam etti;
“Meğer sarı gül kaymak kokusu veriyormuş. Sarı gülün yapraklarını yediğiniz zaman kaymak yemiş gibi oluyormuşsunuz. Sonra baktık ki annelerimiz sarı gülün yapraklarını dolmaya, pilava rayiha versin diye kullanıyorlar. Adamlar kaymak yedikten sonra bülbül namelerini dinlemek için oturuyorlar: ‘Mutlaka o semtte sarı güllere bülbül gelir, şakır da şakır. Biz onu dinlemeden orayı terk etmeyiz. Ondan sonra gider namazımızı kılarız, elimizi kolumuzu çemrer tezgâhımızın başına geçeriz. Kimimiz simit, kimimiz helva, kimimiz baklava yaparız.’ diyorlar.
ESAS KUŞBURNU, SARI GÜLÜN TOHUMUDUR
Sarı gülün bir faydası da şu: Başbakanımız Çiller Hanımefendi vaktiyle ‘kuşburnu’ diye bir çay içmişti. Biz o zaman kuşburnuyu moda etmiştik nezle ve grip için. Esas kuşburnu, bizim sarı gülün tohumudur. Biz ona ‘itburnu’ deriz Antep’te ve çok büyük C vitamini vardır. Atalarımız da sarı gülün yaprağını topladıktan sonra haspir gibi tohumunu beklerler, yağmur yağınca toplarlar, yumuşar. Marmelat yapıp çocuklarına yedirirlerdi.
AKCİĞERİMİZİN BİR SEMBOLÜ SARI GÜLDÜR
Esasen bu bitkilerin olduğu yere imar yasak; çünkü oralar yeşil alan. Antep’in akciğeriydi. Bizim akciğerimizin bir sembolü sarı güldür. Sarı gül olmayan yerde iyi hava yoktur.”
Mahalleye ismi verilen sarı güller, Gaziantep'e has bir çiçektir ve günümüzde sadece adını taşıdığı mahallede yetişmektedir.
