AŞIK VEYSEL ’İN 123. YAŞ GÜNÜ.. Aşık Veysel Kimdir ?

Aşık Veysel Şatıroğlu, 1894 yılında Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Annesi Gülizar, babası "Karaca" lakaplı Ahmet adında bir çiftçiydi. Veysel’in iki kız kardeşi, yörede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak yaşamlarını yitirdi. Ardından Veysel de yedi yaşında aynı hastalıktan dolayı iki gözünü de kaybetti. Kendi anlatımına göre: "Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kaydı ve düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım... Çiçek zorlu geldi. Sol gözümde çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan."



 

Babasının, Âşık Veysel’e oyalanması için aldığı bağlamayla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. 1930 yılında Sivas Maarif Müdürü olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile Kutsi Bey tarafından düzenlenen bir şairler gecesinde tanıştı. Kutsi Bey tarafından verilen destek ile birçok ili dolaşmaya başladı

 

Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri’nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970’li yıllarda Selda Bağcan, Gülden Karaböcek, Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel’in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla’da her yıl adına şenlikler yapılır.

 

 

Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı.1973 yılında akciğer kanseri sonucunda vefat etti. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.



 



AŞIK VEYSEL’İN ESERLERİ

 

Anlatamam derdimi (5:24)

Arasam seni gül ilen (4:18)

Atatürk’e ağıt (5:26)

Beni hor görme (2:46)

Beş günlük Dünya (3:58)

Bir kökte uzamış (4:55)

Birlik destani (1:42)

Çiçekler (3:05)

Cümle âlem senindir (6:44)

Derdimi dökersem derin dereye (4:51)

Dost çevirmiş yüzünü benden (3:12)

Dost yolunda (4:43)

Dostlar beni hatırlasın (6:02)

Dün gece yar eşiğinde (4:28)

Dünya’ya gelmemde maksat (2:43)

Esti bahar yeli (2:41)

Gel ey âşık (5:35)

Gonca gülün kokusuna (5:24)

Gönül sana nasihatim (6:40)

Gözyaşı armağan (3:32)

Güzelliğin on para etmez (4:31)

Kahpe felek (2:58)

Kara toprak (9:25)

Kızılırmak seni seni (4:58)

Küçük dünyam (5:17)

Murat (5:13)

Ne ötersin dertli dertli (3:05)

Necip (3:16)

Sazım (6:02)

Seherin vaktinde (5:01)

Sekizinci ayın yirmi ikisi (4:43)

Sen varsın (4:01)

Şu geniş Dünya’ya (7:27)

Uzun ince bir yoldayım (2:23)

Yaz gelsin (3:02)

Yıldız (Sivas ellerinde) (3:16)

 

BENİM SADIK YARİM KARA TOPRAKTIR

 

Dost dost diye nicelerine sarıldım

Benim sadık yârim kara topraktır

Beyhude dolandım boşa yoruldum

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Nice güzellere bağlandım kaldım

Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum

Her türlü isteğim topraktan aldım

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi

Yemek verdi ekmek verdi et verdi

Kazma ile döğmeyince kıt verdi

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Ademden bu deme neslim getirdi

Bana türlü türlü meyva yetirdi

Her gün beni tepesinde götürdü

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Karnın yardım kazmayınan belinen

Yüzün yırttim tırnağınan elinen

Yine beni karşıladı gülünen

Benim sadık yârim kara topraktır

 

İşkence yaptıkça bana gülerdi

Bunda yalan yoktur herkes de gördü

Bir çekirdek verdim dört bostan verdi

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Havaya bakarsam hava alırım

Toprağa bakarsam dua alırım

Topraktan ayrılsam nerde kalırım

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Dileğin var ise Allah’tan

Almak için uzak gitme topraktan

Comertlik toprağa verilmiş Hak’tan

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Hakikat ararsan açık bir nokta

Allah kula yakın kul Allaha

Hak’kın hazinesi gizli toprakta

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Bütün kusurlarım toprak gizliyor

Merhem çalıp yaralarım düzlüyor

Kolun açmış yollarımı gözlüyor

Benim sadık yârim kara topraktır

 

Herkim olursa bu sırra mazhar

Dünyaya bırakır ölmez bir eser

Gün gelir Veysel’i bağrına basar

Benim sadık yârim kara topraktır

 

UZUN İNCE BİR YOLDAYIM

 

Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyim

Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda

Yürüdüm aynı zamanda

İki kapılı bir handa

Gidiyorum gündüz gece

 

Kırkdokuz yıl bu yollarda

Ovalarda dağlarda çöllerde

Düşmüşüm gurbet ellerde

Gidiyorum gündüz gece

 

Şaşar Veysel iş bu hale

Kah ağlaya kah güle

Yetişmek için MENZİLE

Gidiyorum gündüz gece