Abdulkadir Bey, ilk kez iş hayatına nasıl başladınız?Ben Sadi Konukoğlu’nun oğluyum. 1948 yılında Gaziantep’te doğdum. O yıldan bu yıllara da tekstilin her kademesinde çalıştım. Rahmetli babam beni ustama teslim ederken; “Eti senin, kemiği benim. Eğer buna benim oğlum diye bakarsan sana hakkımı helal etmem!” dedi. Bana da dönüp; “Burada baba yok, patron var. Bu saatten sonra baba evde.” dedi. Sonrasında kademe kademe işletmelerin her bölümünde çalıştım.“BABAM BANA TERS BAKAR” Abdulkadir Konukoğlu’nun ömrünün yarım asırdan fazlası, iş hayatının içerisinde geçti. Kendisi sektörde hep çalışanları ile bir arada olmasıyla da tanınıyor. İş disiplininden bir an bile taviz vermeden emek veren usta isim; “Şimdi bir yere geldik ama bu başarı üç, beş günde olmadı. Ben hâlâ her sabah işe gidiyorum. Hatta ola ki geç kalırsam babam bana fotoğrafında dahi ters bakar. Bunu bana daha çok küçük yaşımdayken tembihlemişti. Rahmetli babam; ‘Sabah işe saat 6:00’da gelmelisin. 07:00’deki vardiya değişimi öncesinde gecenin raporlarını okumalısın. Hangi makinelerde arıza olduğunu tespit edip, diğer vardiyaya hazır olmalısın.’ derdi. Biz böyle büyüdük. Öyle içimize işlemiş ki ben hâlâ işe geliş saatimi aksatmam.” diyor.
