Geçtiğimiz günlerde bir yazı takıldı gözüme. Yaşarken lütfen iyi yaşayın diyordu yazıda. Bir cami avlusunda hoca efendi nasıl bilirdiniz? diye sorduğunda iyi bilirdik! diye yalan söylemek zorunda kalmayalım ile bitiyordu.
Vefatının ilk yıl dönümünde kendimi yine binlerce kişinin arasında o cami avlusunda hissettim. Hoca efendinin sorusu yine yankılandı kulaklarımda.
Nasıl bilirdiniz?
Son iki gündür sosyal medyada anısını yaşatmak adına bir çok şey yazıldı. Evet merhum başkan o yazılanlardan bir çoğunu kendisine yakıştırmıştı. Kimine yakışmaz. İyi adam dersin oturmaz, namusluydu dersin uymaz, onurluydu dersin tutmaz.
Bazen namaz çıkışı tanımadığımız insanların cenazesine katılırız. Hoca efendi sorar, nasıl bilirdiniz? Tanımıyorsak sessiz kalırız. Bu memleket başkanını tanıyordu, o nedenle sessiz kalan kimse olmadan diller aynı şeyi tekrar etti.
İyi bilirdik!
Son yerel seçimlerden vefat ettiği güne kadar teşvik-i mesaim olan merhum başkan bir çoğumuzun tanıdığı en namuslu siyasetçilerden biriydi. Allah var, zaman zaman anlaşamadık. Siyasette oluyormuş, ben acemi bir siyasetçi, kendisi de siyasetçi gömleği giymek yerine Kilisli Abdi Bulut olmayı tercih ettiğinden kırmadık birbirimizi.
Fakat yazılanlara eklemem gereken bir şey varsa oda şudur ki, Mehmet Abdi Bulut tanıdığım en zeki bir kaç adamdan biriydi. Zekasının boyutunu anlamak için konuşmasına gerek kalmazdı çoğu zaman. Siz bir şey söylersiniz o bir yüz ifadesiyle anlatırdı anlatmak istediğini. Aynı zamanda derinliği olan bir adamdı. Meclis toplantısında bir bakmışsınız Yavuz'un Ridaniye seferini anlatmaya başlamış bir coşkuyla. Bir konu için görüşürken bir bakmışsınız açmış şehir haritasını nereye ne yapacağını anlatıyor heyecanla.
Sevdiğim bazı isimler var bu memlekette. Emekli olsalar da düşüncelerinden istifade etsem dediğim. Bir kısmı yaptı bunu. Vakit buldukça gider dinlerim. Şayet zamansız vefatı olmasaydı, siyasetten el çektiğinde sık sık dinlemeye gideceğim ilk isimlerden biriydi. Olmadı, memleketimiz adına büyük bir kayıp oldu erken vedası.
Katıldığı son meclis toplantısında bir ara sessizlik olmuştu. Paket paket içilen sigara yüzünden nefes alışverişlerindeki anormallik belli oluyordu. O gün daha dikkatli baktım başkana, sanki biri çıkıp; "Başkan çıkar şu ceketi, kıvır şu gömlek kollarını, gidip bir zeytin ağacının altında ayaklarımızı uzanıp rüzgarı dinleyelim" dese, hah bunu bekliyordum işte deyip kalkacak gibiydi. Protokol yakışmazmış bazı insana.
Genç yaşta zor bir şehrin belediye başkanlığına soyunan ve son nefesine kadar namusundan, onurundan taviz vermeden görevini yapan merhum başkana Allah'tan rahmet niyaz ediyorum. mekanı cennet olsun.
A. Haşim Özyurt
hasimozyurt@gmail.com