Bugün trafiğe taktım, ortalama insanımızı rahatsız edecem! İşim ne? Sabah,  Atatürk Öğretmen Akademisi’nden, Çangar’a doğru orta şeritte gidiyorum. Çünkü çemberden sola dönmeyecem, doğru gidecem. Soldan bir kamyonet, önümü kesti, yolu cross yaptı. Karşıdan gelenlerin, tabakhaneye taze yetiştirmek zorunda oldukları yükleri var, kurumaması lâzım. Yol vermiyorlar! Yolun ortasına cross çıkan “iş güç sahibi” vatandaş da camdan bana elini uzatarak, öyle masum bir suratla “bir dakika işareti” yapıyor ki gören de canını almaya gelen Azrail’e yalvarıyor sanır! Çaresiz durdum, yol verdim. Kamyona mı çakılayım? Kabini benim şeritte, kasası sol şeritte yolun ortasında duruyor, Debreli’den taraf gelenlerin insafını bekliyoruz hep beraber. Derken arkamdaki çemberden, bir “Mersendes” döndü. İki yüz metre mesafeyi, TonySchumaher edasıyla flaşlar yaparak geldi, helikopter gibi havalanıp, yolu kendine terk etmediğimiz için çok öfkelenmiş olmalı ki benim solumdaki şeride geçerek, yola devam etmeye niyetlendi. Ne çare ki o şeritte de kamyonun kasası var… Dikiz aynasından başladığım seyiri, önce yan aynadan sonra da doğrudan izlemeye devam ettim. Tam: “Bu mersendeslerin trafiğe çıkınca ışıklarını gündüz gözüne söndürememe özelliği var, anladıkda acaba Kombos bunlara icabında F 16 gibi havalanıp, kamyonun üstünden atlayarak ilerde yere konma özelliği de ekletmiş mi? Çok kadar parayı boşuna mı veriyor adamlar? ” diyecektim ki… Heyhat… Yokmuş… Yazıklar olsun…  Havalanmadı, beytambal… Uçamayınca, frene asıldı! Kamyon kasasına üç metrekalarak, solumda durdu. Ne de olsa gocamersendes… İsdopları ABS! Ondan çok da kamyoncu korktu, sarasına uğrayacaktı garip… Mersendesçi koparttığı cayırtıdan bütün çarşının kendine bakıp ne zengin adam olduğunu görmesinden mutlu, gevrek gevrek gülümsemekteydi…  Yolları bizim gibi vosvos süren fakir fukaraya yapmadılar ya? Para pul sahibi zengin mersendesşöförlerinindir, yollar! İster uçar, ister konar… Keyfinin kâhyası mısınız? Velâkin ben Kombo’ya gönül düşürdüm. Hadetomfillerin uçmaz! Neden kullanma kılavuzuna “Bu guduz uçmaz ha!” diye bir uyarı koyman da ehaliyi canından edecen? Yakışır mı? Adam zengin, girmiş o kadar borca aylık bankaya gider, içine her girdiğinde cümle alem kendini görsün diye paralanır! Uçmayan malı ne kakalan adama? Sen servet düşmanı mısın? Ayıp değil mi? Bu vaveyladan karşıdan gelenlerin biri insafa geldi, kamyona yol verince, o döndü gitti; trafik çözüldü. Yürüdük… ÇangarÇemberi’ne gelene kadar bastı basmasına ama mesafe yoktu! Gittik çemberin başında yan yana durduk gene… Gosgocamersendes ile bizim fakir fukara işi vosvor, yan yana… Yakışır? Solda duruyor, Terminal’e dönecek sanırsınız! Siz öyle sanın… Bir daldı çember trafiğine, dosdoğru… Vira bismillah! Uçar uçar… Amerika Türkiye’ye F 35 vermeyecekmiş! Vermesin! Vallahi bunu bir salarıkmersendesinan istediğimizin üstüne… Görür o da gününü, Almanya da buna o arabayı sattığına tövbe eder… Darar, darar… Messerschmittteyyaresi gibi mübarek… Tam arkasına dakıldık biz da fakir fukara işi arabamızla ki sol taraftaki sokaktan çıkan bir başka F 35, bunun önünü kesti… Huylarıdır o sokaktan gelenler, geçiş hakkının ana caddede değil de kendilerinde olduğu fikrine sahiptirler… Bizimki bir göt attı, doğruldu Ebubekir Camii’nin duvarına… “Hah” dedim, “aşk olsun babayiğide, doğrudan, kestirme cennete pileti aldı, gidiyor” ! Camii duvarında siftinmeyecek ya? Aslan gibi can verecek, helal olsun… Yok! Topladı Allah’a şükür… Lâmbalarını flaş yaptıra yaptıra, bir uğultuyla yürüdü. Say ki “Önümden çekilin, canınızı alırım alimallah” demede. Ben yakıştırdım! Arkasından seyrettim… Ufukta kayboldu… Yüksekkaldırım sermayeleri gibi ardını sallaya sallaya ne güzel gidiyor? Gel de eski günleri, hatırlama… Gözden kaybettim… Kızılbaş Kilisesi’ne geldiğimde baktım duvarda çakılı değil! “Goca şükür” dedim, “yanlış adrese gitti, yazıklar olsun” diye üzülecektim, duvarda alizavra gibi bulsam. Kilise duvarında? Yakışır mı böyle hem zengin, hem yürekli, hem maceraperest adama? Yandım yandım ki arabada kalem kâğıt yoktu, numarasını alamadım! Ne kahramanlar dürüttüğümüzü anlamanıza, katkısı olurdu… Ha Kiziroğlu Mustafa bey, ha bu… Yürek mangal gibi maşallah… Atını seven kovboy vallahi… Jet, jet… Her sabah Girne’ye gidene kadar böyle yaptığı işin şuurunda olmayan sekiz on tane maskara görüyorum… Gerçekle savaşıyor katatonikler… Tefrika edeyim mi?