Hemşerilik bilinci güzel ve de takdir edilen bir olgudur. Her yörenin kültürel değerlerinin yaşatılması o şehre zenginlik katar. Ama ne yazık ki, bu derneklerin birçoğu tabela derneği olmaktan öteye gidemiyor.
Bir heves ya da bir kişisel çıkar uğruna kurulan bazı dernekler bir süre sonra kimsenin uğramadığı, kapısının bile günlerce açılmadığı adresten ibaret kalıyor.
Bu derneklerde görev yapanlar neden görev yapmak istediklerini görev yaptıkları sırada az çok belli ederler.
Bazılarını tenzih ederim ama o dernekler sayesinde toplumda itibar sahibi olup, bürokratından siyasetçisine, ticaret erbabından, sanayicisine üst düzey insanlarla bu sayede tanışırlar. Ve onlardan topladıkları yardımlarla bazı toplantı ve yemek organizasyonu yaparlar.
Bunlardan birçoğu seçim zamanlarında kendilerini daha çok gösterme çabasına girer fakat sonradan yine eski hallerine dönerler.
Yani bence, hemşeri derneği demek; Birkaç yataklı da olsa küçük bir misafirhanesi olmalı ve şehir dışından gelen hemşerilerini ücretsiz ya da cüzi bir meblağ karşılığında ağırlayabilmeli.
Hasta olana refakat, okul kaydı ya da başka bir iş için gelen hemşerilere rehberlik hizmeti verebilmeli. Evlenen, sünnet olan, askere giden hemşerilerine nakdi yardımda bulunabilmeli. Ramazan ayında, bayramlarda yoksul hemşerilerini yalnız bırakmamalı, yaşadığı şehirdeki hemşerilerinin haklarını gözetmek, öğrencilere burs vermek, fakir fukara olan hemşerilerine İş, aş temin etmek, gerek sosyal açıdan gerekse siyasal açıdan sıkıntısı olan insanlara yardımcı olmaktır.
Şimdiye kadar ne yapmışlar çok merak ediyorum.
Hemşeri derneklerinin şehir tanıtımları şehre zarar veriyor.
Her yörenin kültürel değerlerinin yaşatılması tanıtılması o şehre zenginlik katar. Şehir tanıtımları kendi şehrinde yapılmalı ve o şehri bilen şehirde doğmuş, büyümüş, yaşayan, o şehir hakkında eser vermiş hizmet etmiş değerlerinden faydalanılmalı. Başka şehirlerde yapılan tanıtımlar şehrin kültürüne, dokusuna ve imajına zarar veriyor