Sofuali Mahallesi'nde ikamet eden 73 yaşındaki İsmail Alışkan, 28 yıllık öğretmenlik görevinin ardından 1999 yılında emekli oldu. Emekli olduktan sonra marangoz dedesinden esinlenerek ahşap oymacılığına merak salan Alışkan, evine atölye kurdu. Ahşapları sabırla işleyerek minyatür objeler Alışkan, ilerleyen yaşına rağmen üretmekten vazgeçmiyor. Gününün yarısını atölyesinde geçiren Alışkan, genelde Göynük'e özgü dokuma tezgahı, fayton, su değirmeni, cami gibi minyatür objeler üretiyor.
"Boş zamanlarımı değerlendirmek başladım"
Çocukken dedesinin atölyesinde vakit geçirdiğini anlatan İsmail Alışkan, "Benim dedem marangozdu. Onun yanında ufak tefek ölçüp, biçip keserken böyle bir ilgi uyandı. Emeklilik zor iş. Boş zamanlarımı değerlendirmek için bu el işlerine başladım. Genelde eskiye yönelik işler yapıyorum. Hem zamanımı değerlendiriyorum hem de isteyenlerin siparişlerini yapıyorum. Böylece 3-5 kuruş kazancımız da oluyor" dedi.
"Bu meslekler gittikçe kayboluyor"
Ahşap oyma sanatının unutulmaya yüz tuttuğuna dikkat çeken Alışkan, "Gençler merak salıp gelirse onlara yardımcı olurum ancak gençlerimizde böyle bir sanatkarlık merakı yok. Bu işler de zamanla kayboluyor. Bugün bir kapıyı tamir edecek marangoz ustası bulmak zorlaştı. Bu meslekler gittikçe kayboluyor. Öğrenmek için gelen olursa yardımcı olurum" diye konuştu.
İlhami Çetin